نام تو برده و زدم آتش بجان خویش
درآتشم چو شمعزدست زبان خویش
__________________
سرگذشت شب هجران تو گفتم با شمع
آنقدر سوخت که از گفته پشیمانم کرد
__________________
گرم صد بار سوزی باز برگردسرت گردم
نیم پروانه کزیک سوختن در دست و پا افتم
__________________
پروانه صف دیده باو دوخته بودم
وقتی که خبردار شدم سوخته بودم
__________________
برای مشاهده تمام متن به ادامه مطلب مراجعه کنید
چه دانی که پس هر نگه ساده من
چه جنونی، چه نیازی، چه غمی ست؟
__________________
تو جفاکن که از اینسوی وفاداری هست طاقت و صبر مرا حوصله‌ی خواری هست
با دلم هر چه توان کرد بکن تا بکشد کز من و جان منش نیز مددکاری هست
__________________
این سینه که کینه،پینه بسه است در آن
بوم شب مرگ من،نشسته است در آن
__________________
دانی که چیست حاصل انجام عاشقی ؟
جانانه را ببینی و جان را فدا کنی
...__________________
چرا بيهوده می کوشی که بگريزی ز آغوشم؟؟
!از اين سوزنده تر هرگز نخواهی یافت آغوشی
!__________________
برای مشاهده تمام متن به ادامه مطلب مراجعه کنید
اشك شب